Ναι, ο Οκτώβριος είναι ο μήνας πρόληψης του καρκίνου του μαστού, είναι όμως και μια υπενθύμιση για τη σχέση μας με το στήθος μας
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΚΑΡΑΤΖΑ
Λοιπόν, αυτό εδώ δεν είναι ακόμα ένα call to action κείμενο πρόληψης του καρκίνου του μαστού και για τον Οκτώβριο που είναι αφιερωμένος σ’ αυτόν τον σκοπό.
Αυτό είναι ένα κείμενο για ‘μένα. Και για ‘σένα που μπορεί να μου μοιάζεις κάπως στις φοβίες ή να σου μοιάζω εγώ, δεν θα τα χαλάσουμε εκεί. Εγώ, που λες, ήμουν από τα κορίτσια που μεγάλωσα με έναν βραχνά: μεγάλωσα γρήγορα, ψήλωσα απότομα, η περίοδος με βρήκε στην Έκτη Δημοτικού και πάγωσαν όλοι στο σπίτι και άρχισαν να τρέχουν και να μη φτάνουν, γιατί σήκωσα πυρετό, έπεσα στο κρεβάτι για μέρες και γενικώς πολύς θόρυβος, όχι ακριβώς για το τίποτα.
Σε λίγους μήνες ξεπετάχτηκαν και δύο “κάτι” που έμοιαζαν με στήθη και ενώ οι γονείς μου ήταν σχετικά “προχώ” για την εποχή της, εμένα με έτρωγε μια καινούρια ντροπή που την έκρυβα κάτω από τεράστια φούτερ και κάτι μπλούζες για τράπερ, before it was cool.
Και ξαφνικά μια ωραία πρωία, δεν μπορούσα να παίξω μπάσκετ γιατί δεν άντεχα τις σπρωξιές των συμμαθητών μου -τι πόνος ήταν αυτός, Θεούλη!- και ξαφνικά δεν μπορούσα να τρέξω χωρίς να έχω άγχος αν έχω φορέσει το σωστό αθλητικό μπουστάκι και ξαφνικά, ξαφνικά, τα χρόνια πέρασαν και ήμουν ήδη στο πανεπιστήμιο.
Για χρόνια άκουγα για την ψηλάφιση και για την πρόληψη και για την αυτο-εξέταση, αλλά ποτέ δεν ήμουν σίγουρη για το τι πιάνω. Κάθε μικρό γρομπαλάκι που τελικά αποδεικνυόταν ότι ήταν αποτέλεσμα της πυκνότητας του στήθους εμένα με βύθιζε στην αγωνία και πέρναγα τα βράδια άυπνη μέχρι να κλείσω ραντεβού για τον γιατρό.
Μην το ξεχνάς. Μη ρίχνεις “άκυρο” και αναβολή στην αναβολή επειδή δεν προλαβαίνεις, επειδή φοβάσαι, επειδή “έλα μωρέ, θα πάω τον επόμενο μήνα”. Τώρα πήγαινε, τώρα κλείσε ραντεβού, τώρα θυμήσου κάτι που είναι για εσένα, μόνο για ‘σένα και για την υγεία σου!
Και μετά όλες αυτές οι ορμονολογικές αλλαγές σε κάθε περίοδο, σε κάθε εγκυμοσύνη, σε κάθε μεταβολή της ψυχολογίας μου, σε κάθε κιλό πάνω, κιλό κάτω, με έκαναν να νιώθω όλο και πιο αποξενωμένη από αυτό το σετ του σώματός μου. Άραγε, τι θα έβρισκα σ’ αυτή την ψηλάφιση; Ποια καινούρια έγνοια θα σκέπαζε για κάμποσες νύχτες το μυαλό μου μέχρι να ακούσω ότι “όλα καλά”;
Για ένα διάστημα σταμάτησα, βλακωδώς. Άγγιζα το στήθος μου και με πλάκωνε σκοτάδι. Δεν μου έφταναν οι διαβεβαιώσεις της γυναικολόγου μου ότι θα τα ‘χω αυτά, λόγω του μεγέθους του στήθους μου. Όμως, είχα ήδη πατήσει τα 35 και άκουγα για φίλες, για γνωστές, για συμμαθήτριες, για συναδέλφους, που κάτι βρήκαν, που άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητες από τη μία στιγμή στην άλλη.
Διάβαζα ιστορίες γυναικών και αντί να ξεθαρρέψω, μαζευόμουν περισσότερο. Όμως, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο, είχα πια πειστεί ότι πρέπει να το κάνω. Πρέπει να είμαι εγώ εκεί για αυτό το σημείο του σώματός μου που τόσο με φόβιζε και τόσο με ανησυχούσε. Βοήθησε και η συμβουλή ότι για να μην ξεχνάω ποτέ το ραντεβού μου για μαστογραφία μπορώ να το κανονίζω σε ημερομηνία κοντά στα γενέθλιά μου.
Και ναι, η συνολική εξέταση -ψηλάφιση, μαστογραφία, ψηφιακή μαστογραφία μετά τα 40- δεν είναι καθόλου ευχάριστη υπόθεση. Τώρα πια για εμένα, όμως, είναι γιορτή. Ειδικά, αφού φάω την κρυάδα των ημερών που μεσολαβούν μέχρι να πάρω στα χέρια μου τα αποτελέσματα.
Διάβαζα τις προάλλες ένα άρθρο που έλεγε ότι οι περισσότεροι καρκίνοι “καβάλησαν” στάδιο μέσα στη διετία της πανδημίας, ακριβώς επειδή ο κόσμος δεν πήγαινε να εξεταστεί λόγω των περιορισμών και του φόβου που είχε επικρατήσει λόγω Covid-19.
Όμως, περιορισμούς δεν έχουμε πια – ότι τους θηριώδεις του προηγούμενου διαστήματος. Και, τώρα έτσι όπως σκρολάρεις στο κινητό σου και διαβάζεις, θέλω να κάνεις skip και να κλείσεις ραντεβού για τη μαστογραφία σου.
Παρακάτω θα αφήσω μερικά χρήσιμα links και υποσχέσου ότι θα το κάνεις άμεσα, αν δεν το έχεις ήδη κάνει. Ναι;
ΠΗΓΗ:lifo.gr