Μια βόλτα πέριξ της Καλαμάτας και ιδιαίτερα προς τη Δυτική Μεσσηνία όπου έχει αρχίσει το λιομάζωμα, μας έφερε σε επαφή κυρίως με μικροπαραγωγούς.
Στην κλασσική για την εποχή ερώτηση :
_ Πως πάει η χρονιά, πήραμε διαφορετικές απαντήσεις.
_Είναι η καλή χρονιά ποιοτικά και ποσοτικά λένε οι περισσότεροι, αλλά κοινός παρονομαστής των προβλημάτων είναι η έλλειψη εργατών και βέβαια το ενεργειακό κόστος.
_Δεν βρίσκουμε εργάτες μας είπε ο Τάκης από τους Γαργαλιάνους και όσοι υπάρχουν ζητάνε πολύ υψηλά μεροκάματα για την εποχή.
_Με το πετρέλαιο πάνω από 2 ευρώ, λέει ο Στάθης από το Πετροχώρι , δεν περιμένουμε να μείνει κάτι.
Σε αντίθεση με το λάδι οι τιμές στις ελιές Καλαμών είναι τόσο χαμηλές που δεν συμφέρει ούτε να μπεις στη διαδικασία. Το κόστος παραγωγής (καλλιέργεια, συγκομιδή, εργατικά αναλώσιμα, ενέργεια κλπ) είναι απαγορευτικό. Ενδεικτικά μας ανέφερε παραγωγός από την Τραγάνα ότι η τιμή κυμαίνεται περίπου στο 1,30 ευρώ το διακοσάρι.
_Με συμφέρει να τις κρατήσω και να τις βγάλω λάδι μας είπε ο Γιάννης, παραγωγός βρώσιμης ελιάς.
Πολλά τα προβλήματα που ανησυχούν τους παραγωγούς, γι’ αυτό κάποιοι ‘’βιάζονται να βγούνε ’’ μιας και η τιμή στο ελαιόλαδο αυτή την εβδομάδα – ιδιαίτερα στην περιοχή της Τριφυλίας – είναι στα 4,50 – 4,70 ευρώ/ κιλό.
_Να ξεμπερδεύω τώρα λέει ο Διονύσης από την Ίκλαινα, γιατί αργότερα φοβάμαι ότι τα πράγματα δεν θα είναι καλά.
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με σιγουριά τι θα γίνει σε ένα δυο μήνες και είναι λογικό. Εξ άλλου η αγροτική παραγωγή έχει πάντα και τον αστάθμητο παράγοντα του καιρού.
_Θέλουμε να βρέξει, μας λένε όσοι αργούνε ακόμα, αλλά να είναι ποτιστική η βροχή.
Μακάρι όλα να κυλήσουν ομαλά γιατί το ‘’χρυσάφι της Μεσσηνίας’’ είναι συνολικά βαρόμετρο για την τοπική οικονομία.