Ακούω, μαθαίνω, διαβάζω για τον Χειμώνα που ημερολογιακά έρχεται σε 2 μέρες, αλλά μας έδειξε τις διαθέσεις του νωρίτερα. Αποτέλεσμα, πολλοί να έχουμε βάλει μπρος κάθε μέσο θέρμανσης, γιατί το κρύο – κακά τα ψέματα – δεν αντέχεται.
Βλέπω, διαβάζω σε ρεπορτάζ για τα παλτά, τις κουβέρτες και ότι άλλο βοηθάει για να κάνουμε την ελάχιστη κατανάλωση. Διακρίνω το χιούμορ που πάντα διαθέτουμε εμείς οι Έλληνες σε πολλές δύσκολες καταστάσεις.
Αλλά μιλάω και με κόσμο.
Μου έλεγε το μεσημέρι πολύ καλός φίλος, νέος άνθρωπος εργαζόμενος -ευτυχώς :
_Φίλε χτες δεν παλευότανε. Ανάψαμε με τη γυναίκα μου το air condition κι αρχίσαμε να μετράμε πόσα θα πληρώσουμε παραπάνω. Ας το, πολύ δύσκολα για μας.
Κινούμαι στο Ιστορικό Κέντρο, πετυχαίνω γνωστό ηλικιωμένο, άνθρωπο μεροκαματιάρη και μάλιστα σε βαριά δουλειά. :
_Τι λέει; _ Τι να λέει, άλλοι με το τζάκι κι άλλοι με το τζάκετ.
Μπαίνω σε κατάστημα, όλο το προσωπικό με παλτά.
Μιλάω με φίλη μου, με δυο παιδιά στο δημοτικό. Δεν μπορώ να γράψω τι μου είπε.
Επιστρέφοντας στο σπίτι με ξερόβροχο και πολύ υγρασία, σιγοτραγουδάω ένα παλιό κι αγαπημένο ρεμπέτικο.
Μπήκε ο χειμώνας κι ο κοσμάκης τα ‘χει χάσει και παλτουδιά καινούργια πρέπει ν’ αγοράσει
μα το δικό μου κι αν επάλιωσε παλτό, φράγκο δε δίνω κι ούτε νοιάζομαι γι’ αυτό
Κι αν ο καθένας τουρτουρίζει από το κρύο, θα την περνώ στην αγκαλιά σου μεγαλείο
κι όταν το τζάκι μένει σπίτι μας σβηστό, θα με θερμαίνει το φιλί σου το ζεστό
Κι αν δεν ανάβουμε κουκλίτσα μου μαγκάλι, θα `μαι ζεστός μες στη δική σου την αγκάλη
το πιο θερμό καλοριφέρ ειν’ τα φιλιά, σαν θα κοιμόμαστε κουκλίτσα μου αγκαλιά
Κι έτσι δε θα `χουμε ανάγκη από φώτα, θα την περνάμε μια χαρά ζωή και κότα
και θα κοιμόμαστε κι οι δυο απ’ τις εννιά, να μη μας πιάνει ξεροβόρι ή παγωνιά
«Μπήκε ο Χειμώνας»
Πάνος Τούντας (μουσική), Κώστας Κοφινιώτης (στίχοι). Ερμηνευτής ο Στράτος Παγιουμτζής.
Γράφτηκε τον πολύ δύσκολο χειμώνα του 1940. Γίνεται επίκαιρο όσο ποτέ ξανά, μετά από 82 χρόνια και για εντελώς διαφορετικούς λόγους.
Η φωτογραφία είναι από το you tube